kitap hakkında
İnsanların hayatı, dalıp gittikleri yerde geçiyordu. Karanlıklarda. Sessizce. Görüntüler içinde. Görünmeyen karanlıklarda. Başkalarının asla görmediği bir dehlizde.
İnsan nerede yaşar?
İnsan: Dalıp giden ve çoğunlukla da dalıp gittiği yerde yaşayan varlık…
Dünyada yaşamak, sarsıla sarsıla, ayaklar bata çıka yürümek gibidir. En önemli özelliği, beklenmedik anlarda, ansızın çıkagelen olaylardır.
Bir söz, bir hastalık, bir ayrılık, bir ölüm…
*Ayrılırken söylenen sözler, beraberken yaşananların bir özetidir.*
Aşkla sevgi arasındaki farkı da anlamıştım.
İnsanın varoluşsal ihtiyacı, karşılıklı sevgi hissinin eşlik ettiği ve çok daha önemlisi, ahlakın egemen olduğu bir ilişki idi.
Aşk ise bir ilişki değildi. Tek başına yoğun, çok yoğun bir hissin egemen olduğu bir haldi.Sevgi bir ilişkiydi aşk ise bir hal! Kötü değildi aşk. sadece sahici ve samimi bir ilişkiye göre daha zayıf bir bağlanmaydı…
Sevmek, bir kişiyi seçerken başkalarını seçmemektir…
İz bırakmak: İnsanın unutulmama çabası. Ölüme karşı kullanılan savunma mekanizmalarından biri. İnsanın en büyük arzusu.
Bu uğurda akla hayale gelmeyen şeyler yapabiliyor insanlar ama hepsi beyhude bir çabaya dönüşüyor.
Yaratıcı’yla ilişkilendirilmeyen her davranışın ömrü sabun köpüğünden bile kısa…
Ne garip bir varlık şu insan. Elinde, varolduğu tek bir zaman vardı ama hem geçmişe hem geleceğe doğru salınıp duruyordu.
Bulunduğu andan sıyrılıp, anın gerçekliğinden kopuyor, ya geçmişin ya da geleceğin sisli dünyasına dalıyordu…
Her insan, iki kabir arasında yaşar. Her insan her an ölür, geçmişi ile geleceği iki mezar taşıdır.
Bir gün başına gelecek ölüm, sadece son ölümü olacak…
İyi bir ilişkinin göstergeleri:
* İyi bir ilişki insana dünyadaki varlığının değerli olduğunu hissettirir. İyi bir ilişki güven verir.
* İyi bir ilişki kişiye zaaflarını, zayıflıklarını, açmazlarını, kusurlarını fark ettirir, içe bakmayı sağlar.
* İyi bir ilişki iki tarafı da geliştirir.
* Ve eğer bir ilişki ebediyete, sonsuzluğa kapı açabiliyorsa o ilişki çok iyi bir ilişkidir.